So, throughout the years jadi kawan, we neutralized each other. Aku dah ok dengan benda pink tak la geli sangat, she's no longer innocent kid pastu jadi kasar sikit lol padan muka.
Sampai la tadi early in the morning, aku berbual dengan ibu abah di ruang tamu. Sambil baring-baring buat kira-kira pukul berapa nak mandi, we talk about my future career. Should I go here or there and the politics within my workplace. Abah asked about Mah current workplace how was her did she planning to change to a new place. Well obviously my parents know her, sebab balik-balik muka dia je yang aku lepak tiap minggu. Boring betul.
'Tapi bah, dia banyak benda nak fikir. Adik-adik dia lagi. So kena cari yg flexible la.'
'Tu la untung jadi anak bongsu. Dia banyak nak fikir lagi-lagi adik dia, engkau takde benda nak risau. Takde adik.'
I nodded.
'Tapi kalau dah takde benda lain nak fikir, jangan la buat-buat lupa ibu abah pulak. Jangan fikir diri sendiri je. (And abah start to ceramah in early morning)'
'Ish, boring la topik ni.' I said. There there, trying to avoid such topic. Hahahahaha.
No worries abah, I am not that kind of person. Doakan orang jadi kaya je cukup dah. Phew.